Zavallı, eli kolu bağlı, yetim,
Çaresiz, kimsesiz, sebepsiz biriyim.
Gecelerin soğuk, ayazın en kavurucu,
Unutkanlığın kol gezdiği bir şehirdeyim.
Bu kıyıda ne yakamozlar yaşamıştım.
Kırık dökük bir sandalla,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta