Gecelerde anlamaz ki beni,
karanlık sarmış dört bir yanı,
şu gönlümdeki yara,
yılların sesiyle büyür sessizce,
sensin tek çare,
bir nefes gibi, bir umut gibi,
sen olmadan eksik her şey,
her şey yarım.
Sana anlatamam bazen,
kelimeler düşer yere,
sessizliğin kucağında kırılır.
Yalnızlık,
avuçlarımda büyüyen bir kış,
seninle bahar olur,
gözlerinle ısınır.
Yokluğun bir sonbahar,
yapraklarım dökülür.
Gözlerinse bir sabah,
tüm karanlığı süpürür.
Sensin tek çare,
suskun gecelerin ortasında,
kalbimde yankılanan adın,
yıldızlara çizilen bir dua gibi.
Kayıt Tarihi : 26.11.2024 10:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!