İncecik bir kar süzülüyor yatağıma
Kollarıma değip eriyor
Soğuk bir ürperti dağılıyor boynumdan
...Aylardan haziran...
Kiralık odasında sefil bir dul,
Yurt köşesinde yoksul bir öksüz,
Hastalıktan küflenmiş bir iskelet
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
umdugunu bulamayan ilk insan sen degilsin elbette.. buldugunu umut sanman senin 'ilk'in.
yoksa, umdugunu bulamaman senin 'ilk'in mi deseydim.. farkeder mi?
beterin beteri var da.. yeteri yok. sen kalk bir siir yak.. isin.
inanki çok duygulandım.....wwooowww...yüreğin dert görmesin....
bu kadar duygulu bir yüreğe sahip olmak için ille de kadın mı olmak gerekiyor? Ya bunca aklı barındıran şu dizeler? işte gerçek bir insan!
çok güzel anlatmışsınız da sanırım ilk değilsiniz.
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta