Tek Birkez Son Kez Şiiri - Müzeyyen Yavuz

**
Gidişinle tükendi kelimeler
Adı olmayan bir sevda,
Çıkmaz sokak misali
Takılıp kaldı imkansızlığın dikenlerine
Yarınlardan uzanmak vardı sana sevgili!
Hiçbir şeyi umursamadan.
Dikenli tellere rağmen.
Kanayan ellerimize.
Yüreğimize.
Birbirine hasret bedenlerimize.
İmkansızlığa rağmen.
Bana rağmen.
Sana rağmen.
Sınırları yok etmeden
Tek bir kez
Son kez dokunsan yüreğime.
Ve ben O an ölsem
Yüreğinin derinliğinde.
Tek bir kez ve son kez...!
**
Bir sam yeli esti geçti ömrümden
Kırıp dallarımı geçti gönlümden
Ne dünden hayır var,nede bu günden
Yaprağı kavrulan mevsimlerdeyim
**