Şimdi her şey yaşanmaya değerdi.
rahat bırakmak ve zevki doyasıya yaşamak.
Beni ben olduran tüm gülücükler,
Dirençle vazgeçmeyen kalp,
Sevincim de,üzüntüm de,
Işık vuran sokakların,
Buğultulu sessizliğini izliyorum.
Ağzım aralık,
Duraksamış gözlerim.
Farkında değilim.
Ellerim buzdan kalıp,
Ayaklarım çapraz.
Yaşanacak tek bir umut.
En sevdiğin mevsiminle.
Kayıt Tarihi : 25.10.2024 17:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
bir yerlerde umut bulup yaşamanın değerini fark edenlere
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!