Tek Bir Şey Yetecekken Şiiri - Baran Serin

Tek bir şey yetecekken hiçbir şey yetmiyordu
Onca yol varken gidilecek hiçbir yol yoktu
Yalnızlığımı dinleyecek kulak çoktu
Ama bende anlatacak ağız yoktu

Gece fazla soğuk gündüz fazla aydınlıktı hüzün için
Ya da bana öyle geliyordu
Bazı geceler bir peygamber iniyordu yalnızlığım coğrafyasına bildiğim ne varsa alt üst ediyordu
İçimde bu yalnızlığa karşı koyan ne varsa taşlanıyordu
O peygamberin dediğine göre inanmak gerekiyormuş bu yalnızlığa
Söylediğine göre bu dünyaları yaratan güç bile karşı koyamazmış ona
Öyle ya inanırdım ben de o gecelerde ya da inanırmış gibi yapardım
Taşlamasınlar diye umudumu