Bir şey asılıyor ipimize, koparmadan çekiyor, çektiriyor.
Şöyle bi bakalım hayatımıza; ilk ne zaman uykusuz kaldık,
ne zaman geceleri gezer olduk.
Önce neye ıslandı kirpiklerimiz,en çok neye ağladık.
Bir kalbimizin olduğunu sızladığında fark etmedik mi?
İlk ne zaman ölmeyi istedik.
Bir kağıda ihanet yazıp da, vasiyet diye koyduğumuzda masamıza sebebi neydi?
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta