Tek bir resmin kaldı Şiiri - Musa Ataç

Tek bir resmin kaldı elimde,
Oda..siyah beyaz.
Bunca zamana inat karşı duran,
Vefalı ve magrur.
İpeksi saçların dökülmüş omuzlarından,
Gözlerin ise yaşanmamış sevdaları arar.

Nerde o altında gölgelendiğin ağaç?
Karşında ihtişamıyla koca uludağ.
Ne kadar sessiz.ne kadar anlamlı duruşun.
Sorarım bazen ne oldu o yıllar,
Andıkça bir bıçak saplanır gökyüzümüze.

Güzelliğin sadece banaydı,bilirim.
Benimleydin,tutardın ellerimi,
Gözlerime bakardın ürkek ve sessizce.
Bir mutluluk güneşi doğardı içime,
Hayallerin açardı kapılarını o büyük aşkın.

Sanki daha dün gibi yaşanmışlıklar,
Herşey o kadar canlı ki benliğimde,
Ne garip sanki daha dün gibi.
Durmak bilmeyen zaman ne çabuk geçti değil mi?

Anılar,Kuruyan yapraklar gibi yerlerde,
Sancısı kalbimde paslı bir çividir sanki.
Artık ne sevdaya yer var,ne dinleyecek şarkıda teselli.
Yalnız elimde kalan tek bir resmin,
Oda..siyah beyaz,
sadece albümün sayfalarında saklı....