Tek bir Göz Pınarı

yollar sana çıksa,
ayaklarım yara bere içinde koşsam sana...
bir söğüdün gölgesi gibi uzansam hatıralarının altına, gün doğmuş-batmış, umurumda olmasa...
kaldığımız yerden devam edip,
beraber kalem tutsak,
şiirleşsek...

zamana aldırmasam.
ağaç dalı gibi eğilsen üzerime,
kapatsan tüm yaralarımı tenimin,
adını tutsam ezberimde,
uykumda dahi unutmasam...

kız kulesi karşısında birer sigara içsek,
sene 1952 olsa,
sen en büyük aşkını anlatsan bana,
ben içimden şiirler yazsam şakaklarına...

küçüklü büyüklü takalar ağlarını toplasalar şehrimizden,
okyanus suları geçse içimizden,
bir uzak diyar türküsü söylesek seninle...
saçlarını savursa akşam rüzgarı,
yıldızları saçlarımın aklarına karışsalar,
" dönülmez akşamın ufkundayız"ı mırıldansak... martıların çığlıklarıyla uyansak ayrı iki alemde,
gerçek olmadığını anlasak.

Tek bir göz pınarından ağlasak,
Seninle...