Tek bildiğim bu... Şiiri - Ceren Aydın

08.02.2006

Tek bildiğim bu...

Beynimden numaralar sürekli geçiyor, seni aramamak için kendimi nasıl tutuyorum bir bilsen...
5’ler 3’ler ve 4’lerle başım dertte... Birleştirip de arayamıyorum...
Ya da aramaya cesaretim yok. Senin sesini bir kez daha duyduktan sonra sensizliğinle yaşamaya, sensiz bu hayatı sürdürmeye, yaşlanmaya cesaretim yok anlıyor musun?
Arkamı dönüp gidemiyorum... İllaki sen de ol istiyorum...
Deniz kenarında yâda bir parkta dolaşırken, film izlerken ya da çay içerken, kanepede uyurken ya da fal açarken...

Beynimin tam ortasındasın, en orta yerinde...
Seni düşünmediğim seniz bir anım bile geçmiyor, ya eskideki bizi düşünüyorum ya da sanki sen varmışsın gibi yaşıyorum...
Birlikte sinemaya gidiyoruz birlikte alışverişe ve birlikte uyuyoruz...
Nasıl bir mutluluktur bilir misin seni düşünerek uykuya daldığımda rüyamda seninle olmak...
Seni görmek, rüya da bile olsa seninle olmak...

Hiçbir şey yokluğunu dolduramıyor... Ne bir dost ne de kadehlerdeki dudak izleri...
Şeytanla iş birliği yapmış gibi her şey herkes seni bana hatırlatıyor...

Geçen gün kendime nergis aldım...
Tekrar kokusunu içime çektim ve seni düşündüm...
İlk gün içimde nasılsan hala aynısın, içimde sana karşı değişen hiçbir şey yok...
Aksine çığ tanesi gibi gittikçe artıyor, er sensiz gün seni içimde büyütüyor...
Sensizliğim seni büyütüyor, alışmak istemiyorum sensizliğe...
Gir istiyorum hayatıma yeniden... Aklımı başımdan al... Al götür beni buralardan...
Gittiği yere kadar sürdüğü kadar... Ne bir gün fazla ne de eksik... Olduğu kadar... İstediğin kadar... Buna da razıyım...

Bırak pencereden içeri gireyim...
Perdeyi aç ki girerken dolaşmayayım. Küçük de olsa bir ışık yak. Yolumu bulayım...
Etrafında dolaşıp konayım odanda bir kenara seni izleyim sabaha kadar...
Dudaklarında dolaşayım sessizce... Zaten çok kalamam biliyorsun... Sabah olunca gitmeliyim...
Korkma uyandırmam seni. Hiçbir şeye dokunmam iz bırakmadan giderim...

Rüya görüp de sabah uyandığında tatlı bir tebessüm kalır ya yüzünde... İşte öyle...
Hatırladıkça dudağındaki tebessüm olacağım...
Sen bile bu sessizliğime şaşıracaksın belki de... Hiç soru sormayışıma, nedensiz hala sana âşık oluşuma anlam vermeyeceksin...
Senden bir şey istemiyorum biliyorsun ne varsa içimde. Bende...
Ben her gün evinin önünden geçerken bakacağım pencerene,
bir gün pencereni açık bırakırsan perdeyi de çekmişsen sonuna kadar, benim için, bileceğim.

Senin için geleceğim...