yalnızlığa demir atmış yüreklerde
pusulayı şaşırmış
yolunu kayıp eden
tek ben miyim..!
sevgi rüzgarı estirmek isterken
kasırgaya kapılan
kıymet bilmeyen gönüllerde
harap olmuş tek ben miyim...!
uzun bir yolu
beraber yürümek isterken
çakıl taşı döşeyen
g ö n ü l l er e
kurban giden tek ben miyim...!
dostluk
sevgi vermek isterken
y ü r e k l e r d e
yaprak yaprak kuruyan
tek ben miyim...!
Nuh misali gemiye alıp insanları
onlara da yer vermek isterken
denizin ortasında
suya düşüp
b o ğ u l a n
tek ben miyim...!
çorak ovasında sefil yaşamayı
aşk-ı vuslat sanıp
sevdayı gönüllerde yerle bir eden
g ö z l e r d e n
damla damla düşen
tek ben miyim...!
h e y h a t..!
sevgisiz kalan
için için ağlayan tek ben miyim...!
kalabalığın içinde yalnızlaşan
y a n ı l a n
tek ben miyim...!
yoksa insanlar mı..?
Gönül ÇoşkunKayıt Tarihi : 21.8.2012 23:03:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!