Ayni dili konuşamasak da,
Duygularımız hep aynı basamakta.
Hayallerimiz uzak uzak,
Orada dumanı tüten bir baca var,
Biz o evde birlikte diz dizeyiz.
Dalar dalar, çok uzaklara gideriz.
Aynı havayı solur, aynı yağmur da ıslanırız.
Başka başka bahçelerde,
Meyve ağaçlarıyız.
Aynı tabakta yan yanayız.
Ayrı ayrı diyarlardan geldik,
Sen denizlerin yosun kokulu,
Ben bozkırların çatlak dudaklı çocuklarıyız.
Kim ne derse desin biz ikimiz.
Aynı beden de tekiz.
29,05,2024 Ohri
Nurhan Göktürk
Kayıt Tarihi : 29.5.2024 15:36:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!