Tek Başına Kaldı İmam Hüseyin,

Muhammed Dünyadan Göçtüğü Vakit,
Karanlık Hallere Bulandı Cihan,
Dertlerin Dermani,Gittiği Vakit,
Bulunmaz çareyle dolandı Cihan,

Sonra Fatma Ana Hakka Yürüdü,
Hasanla Hüseyni Yasa Bürüdü,
Şahımın Ciğeri bak gör Çürüdü,
Bu Halide Görüp kalandı Cihan,

İmam Aliyede Ayan oluptu,
Zamanı Gelmişti Aşkı Kılıptı,
Yezid-i Mülcem Hançer Çalıptı,
Göz yaşıyla dolup,dağlandı cihan,

Müctebayi Hasan,Ali Oğluyum,
Muhammed Dedemdir Onun yoluyum
İçtim Kana Kana Zehir Doluyum,
Zehirin Tadıyla pullandı Cihan,

Tek Başına Kaldı İmam Hüseyin,
Yetmiş İki Kaldılar Nolur Su verin
Kerbela Çölünde Verdiler Serin,
Susuz; Çöllerinde yalandı Cihan,

Zülcehal Atına Bindi Anında,
Ali Heybeti Var,Onun Kanında,
Zülfikarın Çekti Şahım Yanında,
Mazlumu Münkire Salandı Cihan,

Şehitler Serdarı,Verdi Serini
Baş İmam Olduda Aldı Varını,
İmam Zeynel Kaldı, Görün Carını
Kerbela Zulmune Bulandı Cihan

FUKARA Pir Sultan Yolu Varınca,
Mansuru,Fazlıyı, Anda Görünce,
Nesimi Gibiler Hakkın Darınca,
Sade Zalimlere Kalandı Cihan