Büyük bir tarlanın ortasında,
Tek başına bir ayçiçeğiydi.
Tekdüze bir toplumda farklı bir kişilikti o.
Kızfın güneş üzerine vurdukça,
Sırtını güneşe dönmüş ve boynunu bükmüştü.
Toplumun üzerinde kurduğu baskılar karşısında,
Topluma küsmüş ve ondan uzaklaşmış bir kişilik gibi.
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta