Farzet ki ölüme dokundum ve ismini birden fısıldadı rüzgar.
Ellerinde dünya bakışların boş,yerde,göründüğün kadarsın.
Ruhunun üzerinden kayan sevdasısın yorumsuz rüyalarının
Dudaklarını öptürüyor yürüyen cesetler,öpüldüğün kadarsın
İzinde kelebeklerin,sürünmeyi bırakma,süründüğün kadarsın
Acımıyor ruhun artık gölgelerde,duygularını toprağa verdin bile
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
