Farzet ki ölüme dokundum ve ismini birden fısıldadı rüzgar.
Ellerinde dünya bakışların boş,yerde,göründüğün kadarsın.
Ruhunun üzerinden kayan sevdasısın yorumsuz rüyalarının
Dudaklarını öptürüyor yürüyen cesetler,öpüldüğün kadarsın
İzinde kelebeklerin,sürünmeyi bırakma,süründüğün kadarsın
Acımıyor ruhun artık gölgelerde,duygularını toprağa verdin bile
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
