Tek kişilik hücremde yalnızım ben,
Ranzam, kitaplarım.
Hayallerimi sarip,
Nefes nefes küllendirdiğim cigaram.
Üst üste gelen korku nöbetleri,
Titreme nöbetleri,
Santim santim kemiren,
Sessizliğin boğucu sesi,
Hırçınlığın tohumunu ekiyor
Heybeti kendinden büyük gece,
Kulağımı tırmalıyor;
'Ölüm' denen iki hece
Kayıt Tarihi : 7.1.2002 19:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!