tek başına oturan adamın sayıklamalarına acıyarak bakarken
gözlerindeki yalnızlıklarını sildikleri için
kendilerini şanslı hissediyorlardı
güne ne bir iz
ne de bir gülüş bırakmadan
sudan havadan konuşuyorlardı
gözlerini kapatsalar
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta