03.10.1997 MUDANYA
Her zamankinden fazla huzur vermişti sessizlik
Çakmağın sesi yankılanıyordu odada
Şişelerin boşluğu andırıyordu beynimi
Şarkıları sessiz sessiz söylüyordum
Karanlık uyanmasın diye
Yalnızlığımı onla paylaşmış
Onu benimsemiştim ruhumda
Bir türkü yak...
Yanık bir türkü yak
Hüznünden kainat ağlasın
Beni anlatsın
Sen ol nağmelerde
Yankılansın dağ doruklarında
Devamını Oku
Yanık bir türkü yak
Hüznünden kainat ağlasın
Beni anlatsın
Sen ol nağmelerde
Yankılansın dağ doruklarında




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta