16/04/2002 Ordu/Ünye
Meltem rüzgarları eserken gözyaşlarımı kurutuyor
Bu yaşların yanaklarımda bıraktığı iz, adını somurtuyor
Görenler aht ile sorup, bu aşkın matemini sırtlıyor
Tek başımaydım, tek başına çırpınanları bulana kadar
İller harap olmuş, alt üst olmuştu, ben de üzgündüm
Harap olursak diye, üstüne titrediğim hüznümdün
Mavi, maviydi gökyüzü
Bulutlar beyaz, beyazdı
Boşluğu ve üzüntüsü
İçinde ne garip yazdı...
Garip, güzel, sonra mahzun
Devamını Oku
Bulutlar beyaz, beyazdı
Boşluğu ve üzüntüsü
İçinde ne garip yazdı...
Garip, güzel, sonra mahzun
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta