Gidişinle soldu papatyalarım
Çıkmıyor aklımdan anıların
Gitmeden önce bana kalbindekileri döktün ya
Ben de inanamadım gerçekliğine
Korktum yine kullanılacağım diye
İnanmadım sana
Sana sarılmayı, omzumda ağlamanı istesem de
Güvenenedim sana
Geçmişimdekiler gibi silip atarsın beni diye
Sen özür diledikten sonra anladım her şeyi
Uyuyamadım içimdeki ateşten
Yaktım, küllere çevirdim kendimi
Tek isteğim sana yardım etmekken
Herkes gibi kırdım seni
Ertesi sabah yüz yüze konuşuruz dedin
Ama seni göremeyince tekrar ağladım Gelmeyeceksin sandım
Herkes gördü kahroluşumu
Ama kimse göremedi içimde kopan fırtınayı
Dayanamadım yazdım sana
Öğlen geleceğini dedin bana
İzledim yolunu camda
Dakikalar saatler gibi geçti , geldin sonunda Karşımda her zamanki sahte mutluluğunla dikildiğinde
Daha iyi görebildim gözlerindeki acıyı Gözlerimden akan yaşlar durmak bilmediğinde Kollarını sardın etrafımda, durdurdun fırtınamı Dün gece için özür dilerim derken
İçimden bağırıyordum gitme diye
Sana güvenemediğim için öyle yazdım derken Ağlıyordum bir daha yüzünü göremeyeceğim diye
Ayrıldık bir süre sonra
Kolların çekip aldı tüm mutluluğumu
Bıraktın beni tek başıma
Aldın götürdün tüm umudumu
Hep beraber, yaptığım kurabiyeleri yedik
Sen bakmazken gözümden bir damla yaş aksa da
Güldük, eğlendik
En son derste geldin yanıma
Ağlamışsın sabah ben yokken dedin
Koydun kafanı sıraya
Tekrar ağladım seni son kez izleyebildiğim için
Tutamadım bu sefer göz yaşlarımı
Her bir detayını kazırken kafama
Fark ettin sonunda ağladığımı
Koydun elini bacağıma
Tekrar fırtınalar koptu içimde
Tekrar kara bulutlar çöktü gözlerime
Kalbimdeki tufanı tuttum içimde
Tüm aclarım yansıdı gözlerime
Bahçede tekrar buluştuğumuzda
Bilmiyordum son görüşmemiz olduğunu Bilseydim oturur muydum öylece orada
Kafanı bacağıma koymanla bilirdin içimde fırtınalar koptuğunu
Kafanı kaldırıp gittin bir sigara içmeye
Başladım ben tekrar ağlamaya
Geldin yine yanıma
Sırada görüşürüz dedin ama
Göremedim tekrar seni
Baktım etrafıma sırada
İnsanlar geldi geçti
Yoktun ortalıkta
Tüm umutlarım yandı, kül oldu, gitti
Ağlayamadım bu sefer, kaldım tek başıma.
...
Unutursun bir haftaya…
Heidi Aa
Kayıt Tarihi : 15.6.2023 02:31:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Boktan bir dead end hoşlantı
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!