Unuttuk biz birer birer acı tatlı o günleri,
Öylesine kapattım ki şu kalbimin üzerini,
Ne çare diye yalvardım, ne derdim var diye yandım,
Tek başıma da bükerim ben şu feleğin belini...
Sevgi diye bağlandığım, inandığım bir rüyaymış,
Dostum, sırdaşım bildiğim düşmalarım ne çok varmış,
Özlemini çektiğim şey muhabbet denen belaymış,
Anladım, yalnızların da ayrı bir dünyası varmış...
Yetmedi mi ettiğiniz bunca zulüm dostlar bana,
Zaman-zaman isyan ettirdiniz beni yaradana,
Ne çare kendimden kopup ayrı bir insan olamam,
Severseniz böyle sevin, böyle seven gerek bana...
murat nail güney
bodrum/gümbet ekim 2004
Kayıt Tarihi : 26.10.2004 23:08:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!