Gittiğim yolları coşkulu seller aldı
Oturduğum yerler depreme maruz kaldı
Sabrım bin bir zorlukları aşıp uslandı
Sen benden vazgeçip, tek başıma kalalı.
Güvendiğim dağları karlar ele aldı
Yakın arkadaşlar gizli düşmanlar çıktı
Hasetimi çekenler iki misli arttı
Sen benden vazgeçip, tek başıma kalalı.
Haksızlığın pençesi üstüme atıldı
Kötülükler ard arda peşime takıldı
İnsanlığın değerleri ciddi sarsıldı
Sen benden vazgeçip, tek başıma kalalı.
Verilen nasihatler onurumu kırdı
Yapılan şakalar sözlüğümde arandı
El alemin sözleri kalbime saplandı
Sen benden vazgeçip, tek başıma kalalı.
Eski fotoğraflar yüzüme gülmez oldu
Tanıdıklar selamsız gelip geçer oldu
Maziyi anmak ölümden de beter oldu
Sen benden vazgeçip, tek başıma kalalı.
Kayıt Tarihi : 24.3.2012 20:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
8 Şubat 2007, Kırcaali
sitemde yaşamın renklerinden biridir.
sitemleri sevmesem de şiir güzeldi.
saygılarımla:
rr.akdora
TÜM YORUMLAR (2)