Tek başıma Şiiri - İbrahim Özdemir 2

TEK BAŞIMA

Kalbim akarken ecele,
upuzun teneşir,
yaşarken ölüler gibi,
haykırıyor sızlatıcı sevda,
izler var gölgede,
damla damla duygular,
Göz yaşlarıma zincirler koruluk,
olsa yagmur sagnak,
sönmez volkanım,
teneşir suyunu ısıtacak
gölge omzumda,
işte burda tek başıma,
Dertler çeken kara geceler,
tepeden tırnaga ıslanmışsam sırılsıklam,
Dökülür saçlarım bükülüp acı vererek,
sayfalarca şiir yazmak tek arkadaş,
Uzanmış yelpaze gibi dallar,
kalem olup şiir yazacak,
gözlerime inen tek perde,
saçaklanıp ıslatan gök kubbe,
masmavi gök dalga,
yeryüzüne fırlatır özlemi,
ben oluk olur şarıl şarıl..
Duman duman gözümde nikotin,
alçalıp yükselen yay gibi tüter gözümde,
savaş açmış anı tatlı besin,
gıdıklar yagmur dolu rüzgar...
titrek yazılıu türküler gibi matlık,
Atadan kalma tesbih,
martıların döndügü mavilikte,
olta atarak dönen var olan sıcaklık,
ninniler büyütemez boş saksıları,
Sevgiler dökerken yapraklarını
mutsuz şiirlere bakarım tetikte,
Denizin maviligine gömüldü,
kutsal az mutluluk aşkın esenligi,
bir türlü güneş gömülmedi derinligime,
yalnızlıgımda guruplaştı kızıl bulutlar,
gecelerde hoşsuz karanlık
gözümün ekran hışırtısında,
oynayan yaprak,
Rüyalarımda irkilen ansızın,
Yeşile yürümüşlükten üşümüş kalplik,
Köşe başlarında hayal dolu bakışların,
Gökyüzünde hep mat duran bulutlar,
Açık denizin maviligine,
zincir vuran gök kuşagı,
yalnızlıkta doluyorum damla damla...
gök boşalır gibi boşalacagım şarıl şarıl..
tek başınayım yalnızlıkta,
baglanıp tutsaklıkta,
gök gibi geniş,
deniz gibi uçsuz,
yaşam gibi belirsiz,
Yanardagın ufkunda gibi yakıcı,
varsa anılarımda mutlulugun sevinci,
Karıncalı tapınak yakınımda,
sırtımda çeketim,
kaldırım taşlar yastık,
Yakınımda hareketsiz bir uyku gözü,
karanlık akşam,yalnızlık ve ben,
uyanık ve dalgın bir rüya,
gevrekciler bagırır buz gibi uykuda,
zor geceden,
aydınlık buruk kokulu sabah,
köşe başlarında açan,
Gül, lale,leylaklarla açan neşem,
tarla,evde fabrikalarda...
Hayat sabahı kahkahalarda,
yine yok ben,
Göz bakışlarım
mutluluk resimlerine derin,
Emellerim koşuşturamıyor gecelerden sabaha,
ıragımda tabii..
güneş ışıgı parlaklıgında,
gökte bulutlar portremi çizse,
Ay verse aklıgını bana,
olmayacak ne hayal,
bense!
taş yıgınları,toprak yıgınları
çaresizligime kıvranan,
Karanlık,yokluk karmakarışık yok ümit,
Ölüm fırçasını vuruyor her yelinde,
damla, damla yokluk,
feryat eden sokak hayvanları,
kırıyor bir nebze acımı,
siyah saçlarım,
varmışmı acaba gül akına,
sapkamın altında hep sabunsuz,
Nar gibi yanaklar,
gülmedi kaç zamandır,
kime olsunki derinlerde kızgınlık,
Güldürmez beni en komik fıkralar,
ölümün zarefetini dikerler karşıma bir bir..
Gecenin sessizligine gömerim zamanı,
dudaklarımda kahkaha mutlulugu yagsa,
kaç yıllardır,
Bu yalnızlıgımda,
olmazdım tek başıma,
gecenin içinde seslenişler,
kimin umut rayında,
Benlik nabzım atmasa,
saymadan geçse dakika,
ısıtıyor yıldızların anlık mum ışıgı,
Ay benim en dost sırdaşım,
saçımda kaşımda beyazlar,
Tüm bedenim morlara boyalı,
sigara izmaritlerimde var sıcaklık,
onu bile yakacak yok ışık,
yalnızlık köşesinde,
her gün aynısından farksız daha beter,
Koyu mavilerin kızıla döndügü yerde,
yapa yalnız taş yıgını,
bir kaldırım,
bir beton duvarlar dibi,
sokak kedi,köpekleri benim gibi,
Tek başıma geldigim dünyadan,
tek başıma gidiyorum.
(demyanli) ibrahim özdemir