Karanlık odaların loş ışığında
Yalnızlığın gölgesi çöküyor üstüme
Duvarlarla hesaplaşıyorum her gece
Dalıyorum yine uykulara sessizce
Unuttum ben, hem gecemi, hem gündüzümü
Yıllarca içime attım sevincimi hüzünümü
Allah ım güldür artık bu kulunun yüzünü
Dalıyorum yine uykulara sessizce
Ne zaman dinecek bu işkence
Ne zaman bitecek bu ıssız her gece
Yalnızlığın matemi çökmüş senelerce
Dalıyorum yine uykulara sessizce
Ne yaptım ki sana düşmanım oldun
Kalbimi gözyaşı ve acılarla doldurdun
Yaşarken ölmeden öldüm
Ne istedin dünya benim gibi kulundan
09.04.2008
Hatice KatranKayıt Tarihi : 9.4.2008 16:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kalbimi gözyaşı ve acılarla doldurdun
Yaşarken ölmeden öldüm
Ne istedin dünya benim gibi kulundan
etkileyici dizeler.
Yüreğinize sağlık.
Selam ve muhabbetle...
etkileyici bir anlatımla duygusal bir akıcılık...
saygılar yüreğinize ve kaleminize...
sevgiler
müzehher
TÜM YORUMLAR (7)