Tek Başıma Şiiri - Muzaffer Boz

Sessiz,sedasız kuytularda,köşelerde,
Ağlıyorum tek başıma, tek başına.
Gece, gündüz taşlı, tozlu şoselerde,
Yürüyorum tek başıma, tek başıma.
***
Ağlaya,ağlaya şu dünyaya geldim,
El verenim olmadı kendim yürüdüm,
Yalanı, riyayı hak,hakikat sandım,
Yaşıyorum tek başıma, tek başıma.
***
Efkarlandım dağları,düzleri gezdim,
Bu kötü kaderi sanki ben mi yazdım,
Bir vefasız güzele mısralar dizdim,
Okuyorum tek başıma, tek başıma.
***
Gözümü açtım gülü,gülşeni gördüm,
Gönlümü çekip bir hayırsıza verdim,
Derdimi,tasamı yüce Hak'ka yordum,
Çekiyorum tek başıma, tek başıma.
***
Benim sevdam esaslı ve yürektendir,
Ne yıkılır, ne yiter, ne de tükenir,
Aramıza giren engelleri bir, bir,
Aşıyorum tek başıma, tek başıma.
***
Karşımdaki gurbetin yalçın dağları,
Etrafımı sardı hasret duvarları,
Gelsin diye avuç açıp duaları,
Ediyorum tek başıma, tek başıma.
***
Kapılmışım hayatın kör girdabına,
Umudum yok çıkmak için yarına,
Çılgın gibi bir o yana, bir bu yana,
Koşuyorum tek başıma, tek başıma.
***
Zamanın varıp durduğu merhalede,
Yaşıyorum yine aynı teranede,
Yavaş, yavaş bu köhne, loş viranede,
Eriyorum tek başıma, tek başıma.
***
Muzaffer'im sancılandı kara bağrım,
Felek vurdu talan oldu gönül yurdum,
Alevlendi, tutuştu, yandı sol böğrüm,
Tütüyorum tek başıma, tek başıma.

Muzaffer Boz