Gecenin karanlığında beyazım alemde
Her şeyini kaybetmiş perişan halde
Kaybettiğim yönüm değil, gönlüm de
Uçuyorum rüzgara karşı tekbaşıma
Neye yarar bu alem sen yada ben olmayınca
Sabah güneşi doğuyor donmuş bedenime
Benden başka her şey ısınıyor nafile
Ben donmuşum yine tek başıma
Dolaşıyor gözlerim etrafı yeşil ve mavi
Arkadaş olmuşlar sanki
Düşünmek bile güzel hayatı ve seni
Sıradışı bir gün, yine ben tek başıma
Umurumda değil diyorum kendime
Sen yürü yanlızlığınla birlikte
Sonu değil ağlamak ve gülmek alemin
Ben anamdan bile doğdum tek başıma
15.04.2006
Hicret KatırcıKayıt Tarihi : 15.4.2006 18:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!