Tek Bahar Yeri Şiiri - Selçuk Akyüz

Yıllar sonra sende,
Yıllar sonra nihayet yüreğindeyim...
İçimdeki o yıllanmış kaskatı buzlar bile hiç ama hiç durmadan boncuk boncuk terliyor...
Ve içimdeki çaya, ırmağa dökülüyor, o yıllanmış kaskatı buzların teri...
Anbean kabarıyor içimdeki ırmak...
Açtı açacak içimdeki leylak...
Esiyor gönlümde bahar yelleri...
Yüreğin, benim için tek bahar yeri...

Unutma ey sevgili, n'olur unutma;
Yüreğin benim için tek bahar yeri..!
Açma yüreğinin dışarı açılan kapısını, n'olur hiç açma bana..!
O kapı, benim hazanıma açılır..!
Sararıp solarım çıkarsam o kapıdan, kurur düşerim..!
Ve üstüme yığınla toprak saçılır..!

Solmak ve kuruyup düşmek istemem...
Saçılmasın üstüme yığınla toprak..!
Sende mümkün benim için,
Yalnızca ve yalnızca yüreğinde mümkün, dalda kalmak..!
Uzat baharımı, beni yüreğinde tutarak..!

Ey sevgili, beni yüreğinde tutarak uzatırsan baharımı,
Dalda kalırsam;
Belleğimin her yerine ismini yazacağım..!
Seni bana unutturan her ana kızacağım..!
Ey sevgili, beni yüreğinde tutarak uzatırsan baharımı,
Dalda kalırsam;
Sana oyun oynayana sel misali azacağım..!
Sana oynanan tüm oyunları bozacağım..!
Ey sevgili, beni yüreğinde tutarak uzatırsan baharımı,
Dalda kalırsam;
Yüreğinin her yerine ayrı ayrı sızacağım;
Nerde karanlık görsem, ona kabir kazacağım..!

(Van. Şubat 2016)