Tek Aşkım Şiiri - Abbas Paksoy

Tek Aşkım
Kar erir, yaz gelir, kış biter.
Al güllerde, bülbüller öter.
Sevdiceğim, gözümde tüter.
Bir selam bile, salmaz bana.

Gönlümün, tufanı da dinmez.
Ciğerimin, ateşi sönmez.
Sevdiğim, beni, hiç mi anmaz.
Kendi yurdumda, gurbetteyim.

Sevmek neymiş, anlamadım.
Öğüt verdiler, dinlemedim.
Sevdiğimi, hiç zanlamadım.
Benim tek aşkım, çiçeğimdir.

Nasıl olsa, bir gün gelecek.
Düşmanlar, çatlayıp ölecek.
Paksoy’um, o zaman gülecek.
Benim hasretim de, bitecek.