Tek Arkadaşım Ben Şiiri - Sibel Erenözlü

Tenha caddelerin çıkmaz sokaklarında
Bacası tütmeyen güneş görmeyen evlerin
En kuytu en ücra köşelerinde
Cebimde kırgınlıklarım
Benliğimde simsiyah boşluklarım
Ve tek arkadaşım ben...
Ama bırakmıyor paçamızı
Bu kemirgen düşünceler
Yakamızdan bir türlü düşmüyor.
Yoktan yere didikliyor.
Yavaş yavaş sensizlik
Sensizlik gözüme bir perde gibi iniyor.
Ve tek arkadaşım ben
Bak şimdi sana geri dönüyor...