her türlü alışkanlığımdan
vazgeçebildim
es geçebildim içinde
sen olmayan herşeye
ama bir türlü seni sevmekten
seni düşünmekten
seni özlemekten vazgeçemedim...
vazgeçemedim ! !
seni düşüncelerimce
seni nefesimce yaşamaya
ve terk edemedim...
Sensiz yasayacam diyeceğim
bir aşamaya
her türlü bağımlılıktan kopabildim
ama sana olan bağımlılığımdan
asla...
seni ne zaman unutmak istediysem
sonunda seni daha da sevdim...
ve gözlerimdeki resmine sarılıyordum
tam sarılacağım sırada yok oluyordun
işte böyle bir çin işkencesinin eşiğindeyim
ama 'keşke' gece gündüz zindanlarda
işkence çekseydim
keşke gecelerce
uykusuzca yüreğime acıları sarsaydım
yeterki gözlerimdeki deryama sarılabilseydim..
22 Temmuz 2010
İzzettin CoşkunKayıt Tarihi : 15.10.2014 14:11:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!