Benlikleri tavan eden;
"Tek adam"lık hastalığı.
Meşvereti alıp giden,
"Tek adam"lık hastalığı.
Tekliğinde hikmet bolmuş,
İstişare yok, kaybolmuş.
Üstten akmış, dibe dolmuş;
"Tek adam"lık hastalığı.
Meydan geniş, kime dar ki;
Yalakadan bol, ne var ki…
Kime namus, kime ar ki;
"Tek adam"lık hastalığı.
Akıl nerde, düşün şöyle;
Bu hastalık nedir böyle.
Hiç çekinme, hadi söyle:
"Tek adam"lık hastalığı.
Elbet doğru, Bey'in dili,
Muterizler zaten, deli.
Ülkemizi sarmış, belli:
"Tek adam"lık hastalığı.
Ne desen de akıl uçmuş;
Zekâ firar, fikir kaçmış.
Kendisine görev biçmiş;
"Tek adam"lık hastalığı.
Şafak bilmez, aklı ermez;
Güneş doğsa onu görmez.
Muhalife geçit vermez;
"Tek adam"lık hastalığı.
Mazlumoğlu, ne gaflettir:
Sümme haşa! O bir tek'tir.
Ah bilseniz, ne illettir;
"Tek adam"lık hastalığı.
Kayıt Tarihi : 17.9.2025 11:05:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!