Tüm korkuların iz düşümü,
Büyük korkuların hipotenüsü,
Eski aşkların saklandığı adres,
Gizli sevdaların limanıdır yalnızlık.
Ailede, işte, apartmanda, mahallede,
Cadde ve sokakta,
Kalabalıkta fark edilmemek,
Ne büyük ızdırap, ne büyük felaket.
Bir korkudur yalnızlık.
Bir söz söylesen,
Bulamazsın muhatap,
Millet senden dertlimi dertli.
İşte bu gerçek yalnızlık
En çok yalnızlığı severdim,
Bulamazsın bir köşe bucak,
Kafayı dinlemek için kaçacak.
İki satır şiir yazsam dertli,
Birazda mırıldansam eski bir melodi.
Böyle siyah-beyaz yalnızlıklar vardı eskiden,lezzetli....
Bu romantik yalnızlık...
Şimdiki yalnızlıklar çok renkli
Çaresiz bir hastalıktır yalnızlık.
Oğlun kızın başka alemde,
Biricik eşin dizi keyfinde.
Eve misafir gelip dizinin en guzel yerini
Kaçırdıysa, vay haline.
Şirinlik olsun diye
bir iki enstantane söylersin
maden bulmuş kadar sevinir.
Atılır üstüne aaaa sendemi,
Ah ne büyük sevgi.
Bir iki görmüşlüğüm var tabi.
Otobüs yolculuklarında mecburen.
Artık daha çok seyrediyorum,
Aferinler çabası,
Bu sosyal medya yalnızlığı.
Birde dramatik yalnızlıklar var,
çoğumuza çok yakın ama uzak.
Evde, İşte, Hastanede,
Hapishanede Yalnızsın...
Eşin yok yoldaşın yok,
Nasılsın diyen kardeşin yok.
Yalnızsın...
Arayan, soran olmaz,
Beklersin ziyaretçin gelmez,
Çoğunun gelecek kimsesi de olmaz.
Ne büyük bir felakettir yalnızlık,
bitmez geceler, geçmez acılar,
İşte budur,
Tehlikeli yalnızlık.....
Kayıt Tarihi : 5.11.2015 20:35:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!