Satranç oynamaya benziyor bir insanla konuşmak, anlaşmak
Peki daha mı kolay mıydı susmak, kendi içinde kaybolmak?
Bugünler de tek gördüğüm, kendi ellerimle ördüğüm kördüğüm
Yok sayıldığımda bile sizlerce, varsaydım sizleri kendimce
Bin kere sorsan bin kere anlatır, bin bir kere açıklarım sana kendimi
Herkesi geçtim ama bir sen anlar, bir sen duyarsın benim sustuklarımı
Biraz parçalı bulutlu, biraz fırtınalıyım, açıklarda kalmış bir alaborayım
Saymayı bıraktım günleri, geceleri sahipsiz kalmış onlarca cümle arasından kelimeleri
Kayıt Tarihi : 30.1.2025 06:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!