Tehlikeli Kadın Şiiri - Adem Laçin Karameşe

Sahip olmadığım yerden soruyor hayat sorularını
İçime ürperti düşüyor aklıma geldiğinde
Adını söyleyemem, adıyla bitmiyor tanımak
O Tehlikeli bir kadın…

Tehlikesi güveni verdiği,
Hiç art niyetli değil çok kuvvetli
Bu ya zaten beni korkutan
Benden daha güçlü olması.

Kelimelerim gömülü ruhuma
Öylesin ki sen tehlikeli kadınım
Güveninle çekip çıkardın onları benden
Adeta aldın canımı, adeta aldın canımı…

Şimdi kaçıncı rüyandasın? Konuk eder misin beni rüyalarına?
İnanır mısın bana, hiç inanmadığın kadar bir erkeğe?
Sen bilirsin benim gibileri, o yüzden ya telaşım,
beni bildiğini zannetmem…

Hep böyle olmamış mıydı zaten bende;
Ya çok erkendim yada çok geç kalmıştım bu dünyaya…
Bir hayat daha şansım yokken ben direndim tüm can verişlerime
Sen bilmezsin benim gibileri, siler atar kendini ruhlar kitabından, cennetten…

Masum ve dalgın bakışlarını çevirme üzerimden
Bu gece kaçıp geleceğim rüyalarına
Sen hiç uyanmadan gülümseyeceksin bana
Belki bu gece huzur bulacaksın rüyalarında
Bulduklarını paylaşacak
Paylaştıkça çoğalacak
Çoğaldıkça uyandığında yok olacak…

Sen bilmezsin benim gibileri
Yok çünkü benim gibi biri
Tanrı’nın bedenime üflediği ruhumla
Senin bildiklerin kadar olamadım biri
Aldın adeta canımı tehlikeli kadın
Pişman ettin beni geç doğduğuma
Yaşadığıma
Yaşlandığıma
Ama ne olursa olsun
İyi ki varsın…Çok sevdirdin kendini…