Ana, bahçemizde ayrık türemiş
Nergis tehlikede, gül tehlikede.
Döktüğümüz sular ona yaramış
Fidan tehlikede, dal tehlikede...
Yüze gülüp yüze, sinsi bürümüş
Boş alan koymamış bağı bürümüş,
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta