aklım baliğ oldu çiğnedim insanları
serteldi sesim, ilk sevmeyi öğrendim.
aklım/ kalbimi çıkaranım,
bir sonramı düşünenim benim
örtünmem, günahımı eksiltenim
elimi küfre bulayanım
artık sen; bir seher yeli değilsin
artık güller açmıyor omuzlarında.
gün tez kararınca benim geçtiğim yerlerde
hayat, pencerelerini açık bırakınca
konuşmayı öğrendim,
konuşmayı öğrendim çünki kavuşmam gerekti
Konuşmasam saçları dökülürdü gadiyanların
süt dökerdi yine
kediler hanımevlerinde,
imanım palazlanırdı, ter dökerdim gavurellerine.
Ama konuştum,sesim
işitildi kör kuyulardan
Eyyüp sabrında değildim hergiz
hükmüm yoktu alman feylesoflar indinde
ama konuştum Kravatını düzelttim fikrimin,
taş duvarlara kertiklenen bir sürgündü hayat,
Anlattım.
devlet saçlarını taramıyorudu artık çocuklarının
Anlattım.
anlattım yüreğime kör kanayışlar konduran direnişi.
aklım baliğ oldu tavsadım insanları
üstüme özleyişten bir hırka giyindim
sesimi örttüm, alnımı öptüm
anladım, bir küskünlükmüş bizi taşıyan bu binit
kanı akarmış bayram sabahları gözlerimin.
Aklım yeter oldu eskidim,
kirledim kalbimi ıtnab tutunuşlar içinde
doğdum tekrar,tekrar,tekrar... daha diri
Anladım inanmakmış,
yıllardır huzur diye bellediğimiz
Kayıt Tarihi : 18.4.2017 12:58:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Serdar Köse](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/04/18/tehdiye.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!