Tehdit Şiiri - Fatih Babalık 2

Gözlerin kalbimi tehdit etmeye bu kadar zorunlu muydu?
Zaten çelimsiz nefeslerle yaşadım hep.
Seni biraz düşünmeye kalksam, tökezleyip durdum.
Halbuki mucizeleri beklemek gibi bir kabiliyetim vardı benim.
Neden öldürmüyorsun ki, hazırım, öldür işte, dedim hep.
Ama yok, biraz yokluğumu dilesem, sendeleyip durdum.
Halbuki varlığını beklemek gibi bir kabiliyetim vardı benim.
Halden anlamaz yılları usanmadan geçirdim hep.
Biraz yakınacak olsam, yalpalayıp durdum.
Halbuki kabusları hayallere çevirmek gibi bir kabiliyetim vardı benim.
Beni belki tanırsın diye dualarımı kılıktan kılığa soktum hep.
Senin için bir dilek tutmak istesem, afallayıp durdum.
Halbuki seni melek yapmak gibi bir kabiliyetim vardı benim.
Gözlerin kalbimi tehdit etmeye bu kadar zorunlu muydu?
Halbuki biliyordum.
Gözlerine kavuşmak imkansızdı.
Gözlerinde her gün ölmemek imkansızdı.
Bunun için ben her anımı,
Sensiz yaşamakla tehdit edip durmuştum hep.