Tehassür Şiiri - Hatice Hantal

Sanki kurak çöllerde, muhtaç olmuşum suya
Elbet ben de kanarım, yüreğe buz değince
Güzel yüze doyulur, doyulmaz güzel huya
Ebed sizde yanarım, ocağa köz değince.

Şakısa börtü böcek, hep gülseler bebekler
Yeşil çimde çiçekler, uçsa kuş, kelebekler
Yorgun kalbimde ümit, bitmez sabırla bekler
Sizi güneş sanırım, bahara yaz değince.

Biçare geçer ömrüm, rüzgâr eser savurur
Sevilen hep özlenir, hasret yakar kavurur
Duvarı nem yıkar da, insanı dert devirir
Sanmayın siz onar´ım, yaraya tuz değince.

Sabır tașı çatlasa, tatlı canıma kıysam?
Neş´e beni terk etse, yas tutup kara giysem
Başım öne eğilir 'yar' diyen bir ses duysam
Mutlak sizi anarım, dudağa söz değince.

Tabiat ne güzelse, o kadar acı hayat
Nasipte yoksa saadet, istersen iste dayat!
Mutlu geçen an için, ödenir büyük diyet
Yönüm size dönerim, resime poz değince.