Dağ bayır demeden,
Yaşadığı onca şeye rağmen.
Yılmamıştı, yıkılmamıştı,
Konyalı genç teğmen.
Burası güneydoğu;
O hala gülümsüyordu.
Bir askerini kaybetmiş,
“Vatan için” diyordu.
Alışmıştı yüreği acıya,
Kol geziyordu dağda eşkıya.
Ölen askerinin cesedine,
Sarıldı son kez sıkı sıkıya…
Nizamettin Özel
Kayıt Tarihi : 21.3.2007 13:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!