Aldın şu mahzun kalbimin açık uçlu vebalini,
Hem istedin hem cevapsız bıraktın da sualimi!
Yetmez gibi suskunluğun, belleğimde unuttuğun,
Met-cezir bakışlarınla seyrettin çatal hâlimi!
Usanmazdım kavgadan ben, biraz da sen omuz versen,
Kayboldun en dar günümde, sormadın hiç melalimi!
Kendine müfterisin ya, bundan daha da elimi,
Düştün dipsiz bir kuyuya, kırdın altıncı telimi!
Arasam da gocunursun, incinir paspas gururun,
Şartlar eşitlensin diye kabullendim zevalimi...
Yazgın hayatıma yergi, caziben batak oyuncu,
Yaktın bütün kozlarımı, boşa çıkardın elimi!
Seni senden sakınmaktan ihmal ettim eşi dostu,
Tükettin gönül gücümü, sıfırladın emelimi...
İçinde kin saklıyorsun, külde kömür aklıyorsun
Ve galiba bekliyorsun buzuna tuz bir zalimi!
Teğet geçer bunca sitem avazım seni bağlamaz!
Milletin anası ağlar, kendi düşenler ağlamaz...
YUSUF BİLGE
Yusuf BilgeKayıt Tarihi : 15.8.2011 02:12:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!