Bu duyduğum…
Zembereği boşalmış bi saatin sesi mi?
Yoksa, ayak seslerim mi yaşamın içinde koşuşturan,
Tüm farkındalıklardan uzak?
Bir tren olmuş yaşam…
Bakıyorum…
Neden sonra fark ediyorum…
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta