Téğe Şiiri - Yusuf Kartoz

Hiç aklım almıyor,bu nasıl gerçekleşebilmiş ki!
Onun gibi çakmak taşı kalpli ağlayabilirmi ki
Ben ölsem zil takıp oynayacağını bilenler bilirdi
Duyunda inanmayın,gözyaşları sel olup akmış

Çocukluğunda bebe şampuanı ilanını aratmazdı
Mutlaka şampuanı bitmiş olacağı düşlenebilirdi
Banyoda ağlayanın yaşları istesekte göremeyiz ki
Hala çözebilmiş deyilim yalancılar neye ağlarlar ki

Yemek yaparken,soğan fazla acı çıkmış olabirdi
Sarımsağı geç ne baharatlar,ıtırlı sebzeler vardı
Üç beş soğan kesip,kavurmak onun için nedir ki
Mutfaktan çıkınca temiz hava da geçer giderdi

Balkonda denize uzaktan bakarken toz kaçabilirdi
Çaresiz dert deyil saman nezlesi bile olsa damlası var
Kalbi taştan olanın gözleri elmas,toz nedir ki
Bazıları kokudan rahatsız olsada kokmuşlara etkisidi

Belkide eşiyle tartışmış diye akla gelebilirdi
Zamanında bile bile.isteyerek evlenivermişdi
Buda ona sivri sinek saz gelir; kocadı umursamazdı
Zamanla insanlar nelere körleşmişlerdir ki!

Alışverişe çıkmış kredi kartın evde kalmış belki
Beyenilen şeyi bayan arkadaşına kapdırabilirdi
Ellisini devirmiş,öyle kapris yaşı gerilerde kaldı
Öyle çok gezen bir tip hiç olamamışlardı

Ajans bülteninde karahabere takılabilirdi
Öyle duygusal yanları hiç yok bilinirdi
Belkide beni rüyasında cici bir bayanla görebilirdi
Yaşlandık dostlar,öyle fedaisine hiç raslanmadı

Durum girift ve çetrefilli hale geldi; çözülmeli

Geriye ölüm ve ayrılık teması kalıyor şimdi
Annesi vefat etmiş durum aydınlığa çıkdı
Hiç tanımasamda Allah Rahmet Eylesin
Yine yaşları atmasyon,alar eye dönüştürmüşlerdi

İyi yaşadı,çok yaşadı diye kendini avutmaktaydi
Bilerek gizlemeye çalışan taş kalpliye
Başın sağ olsun demekte artık vazifemizdi
Son temennimizde; Allah taşkalplilerden sizi esirgesin...