Sağlığında, hısım akrabayı sevmedi.
Dünya pembeydi nazarında, ağarmadı.
Yıllar geçti, giden gitti, nasihat almadı,
Ettiğinden pişman olup, yola gelmedi.
Unutamıyor insan, olanları, maziyi,
Dengelemek gerekti her zaman teraziyi,
Tefrit ve ifratın yeri olamaz hayatta.
İnsan ortayı bulmak zorunda, her ortamda.
2004
Vehbiye YerselKayıt Tarihi : 8.7.2014 14:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!