Tefrika Şiiri - Ali Kemal Tavukçu

Öyle elim cebimde dolaşıp
Dudaklarıma ıslık yakıştırdığıma bakma
Keyifli görünsem de yaram savmadı
Bahar bitti gitti tuzum kalmadı
Buhranım öyle derinde ki ve sefil
Sen de dahil kimse vazgeçilmez değil

Tabi koca bir yalan bu

Sonra sayıklarken yakaladım kendimi
Unutmadım ne dünü nede seni
İki uçlu yaşıyorum sevgilim kusura bakma
Akıl sağlımı sorgulamak bir doktor odasında
Ve tütsü kokan deri koltuklarda
Varoluş sebepleri
Freud amcanın dedikleri
(bu arada rahmetli benden daha deliymiş)
Cevaplarım çok sorulanlara da
Adın geçince susuyorum donuklaşıyorum
Sıradan biri gibi sanki hiç hayatıma dokunmamış da
Merhabadan öteye geçmemişiz
Galiba sadece masumiyeti sevmişiz

Oysa şiir yazar gibi konuşsaydım
Mısra gibi ölçülü olsaydım
Bülbül misali şakısaydım
Altın madalyayı takıp boynuma
Şarkımızı çaldırmak varken
Bir anda kanımda doping bulmuşlar da
Oyundan çıkarıp bir kenara koymuşlar
Şimdi yaşlanmayı bekliyorum
Seni çok seni çok özlüyorum…