Tefrika Şiiri - Önder Karaçay

Bir insanın en büyük düşmanı,
Kendi egosunu, kendi işine gelen algısını,
Kendi cehaletini yenememiş olmasıdır.

Eğer böyle biri çok sayıda insanı
Temsil ediyorsa,
Bu hasar kişi sayısı kadar artar.

Ne olup bittiğini bilmeyen,
Muazzam mutlu bir topluluktur,
O faturanın sebebi.

Bunca vefasızlıktan sonra söylenen,
Sözlerinde ederi yokmuş gibi bir tavır,
İnsana çok koyar, vefasızın meclisinde

İyi ve kötü
Aynı gemideyiz

Söz duvarına şakul tutalmuyor

İç veya dış düşman işine geleni
Dost gerçekleri,
Deliler ağzına geleni söyler
Her çürümüş toplumda
Çoğunluğu deliyi över
Düşmana tapar,
Gerçeği yabana atar

Kimi eleştiremiyor,
Ya da eleştirmekten kaçınıyorsanız
Size hükmeden odur

Kendi gibi olmayanlar
Başkalarına benzemeye özenir

Ne dostun belli olduğu,
Ne de düşmanın kim olduğu,
Belli olmayan bir dünyada yaşıyoruz

Tefrika içimize
Fitne ve fesat oyunlarınla girdi,
Parçalanmışlığı yamama zamanıdır

Önder Karaçay