Teferruat Şiiri - Hamza Mamaş

Yayılmışız yerkürenin dört bir yanına,
Deli Dolu çağlayan kanımız vardır.
Dağları eritip indik engine,
Yerinde saymayan yanımız vardır.

Kağan olup, hakan olup hesap sorarız,
Sulhu sağlamak için çare ararız.
Tüm dünya bir olsa durmaz çağlarız,
Vatana adanmış canımız vardır.

Bozkır, dağ, çay, nehir, ova.
Yollara düştük; kafile kafile, oba oba.
Ne pustuk düşmandan, ne vazgeçtik yolda.
Malazgirt'e yazılmış namımız vardır.

Rüzgar gibiyiz, bir uçtan bir uca.
Şarkın hasretini, garbın hasetini de biliriz.
Umut, imanı besledi, imanımız zaferi.
Balkanlarda yazılmış destanımız vardır.

Olduğumuz yerde huzur, bütün dünya şahittir.
Kosova'dan Bosna'ya ne sondur ne de ilktir.
En son güneş olup Karabağ ufkuna doğduk,
Bekleyen can kardeşti elbette geliyorduk.

Bekleyen mazlumlar var budur hareket ilkesi,
Şehit olur Kore'de Sivaslının birisi.
Heyhat! Bilmez misin Sivas nere Kore neresi?
Masumlar ağlıyorsa teferruattır gerisi.