Tefekküre Davet Şiiri - Cihat Şahin

Yeryüzü bir sergidir, nukuş-u esma arzda,
Masnuat mirat olmuş, cilve var bin bir tarzda!
Fark edilen bir güldür, birde dalında bülbül!
Sairler dile gelmez, sanki mesturdur arzda!

Şiirlerde şairler, daim gülden dem vurur!
Şiirlerin içini, gülle bülbül doldurur.
Bahis yok menekşeden, nergizler mevzu değil,
Vefasızlık sümbülü, gülden önce soldurur.

Bu iltimas nedendir, sathilikmi ülfetmi?
Tasvir etmek sairi, kalemlere külfetmi?
Ekser taklit peşinde, süluk etmiş kolaya,
Mahlûkatı tahattur, nimet değil nikmetmi?

Tuyur bülbül demek mi, yokmu başka harika?
Hepsi ayrı mucize, ilham verir Faruk’a!
Sakalar kanaryalar, niye gelmez gündem’e?
Hepsi delil sani’ye, çok bürhan’a Barika!

Kuş değilmi üveyik, habersizmi zikirden?
Dem vurmazmı sanırsın, hakka minnet şükürden?
Yaz boyunca dallarda” ya kuddüs’ü”zikreder.
Nerden bilsin şaircik, bi haberse zakir’den?

Şu çekirge ne söyler, gece boyu durmadan?
Sazda neler dillenir, dinleyeni kırmadan?
Ya ağustos böceği, hangi beste dilinde?
Ne anlatır bizlere, ölene dek durmadan?

Bak bakalım çiğdem’e, hangi isme ayine?
Tevazuyla görevde, gurur kibir neyine?
Lale zambak feryatla,”bizide görün”diyor!
Hepsi birer dellaldır, fatırına hayyına!

Gezin arzda dikkatle, seyredin tefekkürle!
Her mevcut tespih eder, meşguldür tezekkürle.
Yeryüzü cennet misal, güzel bakıp görene!
Güzel gören tahsinde, tahmidle teşekkürle!

Binlerce nebat eşcar, süslenmiş sündüs misal!
Takdirkâr seyirciyle, isterler artık visal!
Şimdi seyir zamanı, meşher olmuş ilkbahar,
Takdis edin Sübhan’ı, yazmayın süslü masal!

Yusufçuktan arıya, kelebekten leyleğe,
Hepsi aktif görevli, rastlamazsın aylağa!
Kimi model tekniğe, kimi tanzif memuru!
İnanmazsan tetkik et, sen sinekten çaylağa!

Ey ilhamsız şairler, bunlar ilham kaynağı!
Gezin görün ovayı, dolaşın birkaç dağ’ı!
Her şeyden tek tek sorun, maslahat’ı hikmet’i,
Model kunduzun evi, ibret örümcek ağı!