Tefekkür Şiiri - Bekir Akbulut Ozan İhlasi

Tefekkür

Bu dünyanın özü, çekirdeğisin
Gelirken dolusun giderken boşsun
Önü güneş arkan, Ay olsa n’olur
Alırken dolusun verirken boşsun

Bilmez misin, senden önce gelen var
Seni beni bilinmezi bilen var
Ölümde ötede doğup ölen var
Gülerken dolusun ağlarken boşsun

Bilinmez âlemi görür mü gözün
Gayene matuftur ateşin közün
Topraktır libasın çamurdur özün
Kalırken dolusun yolcuyken boşsun

Sitayiş eyleme fanisin sende
Yenilmez pehlivan dünya yensen de
Azrail dolaşır durur ensende
Bilirken dolusun bilmezken boşsun

Bir uçtan bir uca gezsen dolaşsan
Akabe den geçip sarptan yol aşsan
Zirveden zirveye çıkıp ulaşsan
Kılarken dolusun kılmazsan boşsun

Damlanın içinde umman görmeli
Suyu yıkamalı suyu sermeli
Perdenin içinde perde germeli
Salarken dolusun açarken boşsun

İhlasî gerçekler gitmiyor hoşa
İdraksiz âlimin ilmi hep boşa
Biraz tebessümle biraz temaşa
Bulurken dolusun yiterken boşsun

Bekir Akbulut (0zan İhlasi)
01.04.2024