“bir uçtan öbür uca uçan kuşlar gibi
öbür yanına gidiyorum istanbulun
kim olabildi ki istanbulun sahibi
diğer yanına gidiyorum istanbulun
bir gün öldürüp unutur beni bu şehir
ortasında deli akan boğaz bir nehir
sen bendesin ben de sende ölümcül zehir
her gün kanına giriyorum istanbulun
yerle bir olmuş o eski kale burçları
satıcı seslerine muhtaç yokuşları
ak martılar kargalar bu şehrin kuşları
kanat altına giriyorum istanbulun
soysuz adam keser sokakta kütür kütür
belki benim ihtiyacım olan tefekkür
can yücel olmuş dilim ana avrat küfür
sülalesine sövüyorum istanbulun
gelmişi geçmişi de bilinmez bu şehrin
günahı yok mu yeni yetme kulelerin
kanlı sırlar saklayan dehlizleri derin
derin sırrına eriyorum istanbulun…” 13.11.2011
Kayıt Tarihi : 13.11.2011 21:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!