Yüksek yerden, düşsen düşün
“Hikmet nedir acep” diye
Var hikmetin her düşüşün
Halık yere, çaldı niye?
Hiç hamletme tesadüfe
Tasa ile dolsun küfe
Ver dikkati müsadife
“Bir ikaz var” diye diye
Felsefeci gibi olma
Felsefeyle sakın dolma
Felsefeler safi dolma
Sarhoş olma yiye yiye
Bir düşünür felsefeci
Hep düşünür bilmez neci
Çok düşünse gelir acı
Cünun gelir bir hediye
Habbe kadar aklı ile
Harbe çıkar rabbi ile
Hiç acıma bu sefile
Harbe çıktı, hakla niye
Düşün düşün boştur işin
Derde atar boş gidişin
Gayesizce her gidişin
Sonu çıkar loş vadiye
Hak tilmizi mütefekkir
Yapar gerçek o tefekkür
İlk merhale taklit zikir
Sonra gider hoş vadiye
Önce başlar o kendinden
Ölçü alır son hak dinden
Asla aşmaz ve haddinden
Takıl ona koş vadiye
İnsan varlık, dünya âlem
Tasnif eder, kalem kalem
Kalp nurlanır, gider zalam
Başlar elif cim ha diye
Yıldızlarda yapar seyir
Dile gelir ona neyyir
Duyar dinler, bilir hak bir
Anlar “evha” kime niye
Gözü görür aklı şaşar
Kalbi ruhu aşka düşer
Hamlık gider, benlik pişer
Dili söyler “nahnü” diye
“Senlik benlik” olur tefsir
Olmaz benlik kibre esir
Kula olur, rıza yüsur
Gider herkes hoş vadiye
Kuran oku et tefekkür
İhsanları et tezekkür
Rahmanına yap teşekkür
Sakın deme sen “la” diye
Kayıt Tarihi : 12.3.2007 20:43:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)